Change your language to English English | Change your language to Greek Greek | Bookmark this page Bookmark

ΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝ

ΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝ

ΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝ


ΨΑΡΑ, 82104 ΨΑΡΑ
Tel: 22743-50100
Fax: 22740-61341
e-Mail: psara2@otenet.gr
Web Site: http://www.psara.gov.gr
 
ΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝΔΗΜΟΣ ΨΑΡΩΝ

 

Καλώς ήλθατε

Ψαρά...Ένα νησί της ηρεμίας και της φυσικής ομορφιάς καταμεσής στο Αιγαίο.

    Ένας τόπος που φιλοδοξεί να γίνει ένας εκλεκτός προορισμός για τον επισκέπτη που θέλει να ηρεμήσει και να στοχαστεί.

    Όμορφες πεντακάθαρες παραλίες διαδέχονται η μία την άλλη περιμετρικά του νησιού ακόμη και στην ανατολική πλευρά που η ακτογραμμή έχει μια άγρια ομορφιά.

    Με θαυμαστή εναλλαγή τοπίου για το μικρό του μέγεθος (44 τ.χιλ), όπου τις μικρές πεδιάδες διαδέχονται λόφοι και βουνά, φαράγγια και ρεματιές τα Ψαρά έρχονται από τα βάθη της ιστορίας μέχρι το σήμερα. Στην περιοχή Αρχοντίκι ο επισκέπτης θα θαυμάσει έναν αρχαιολογικό οικισμό που έζησε από το 1500 π.χ. μέχρι και το 500 π.χ. για χίλια χρόνια. Εκεί θα δει πως ζούσαν οι πρόγονοί μας και τον μοναδικό θολωτό τάφο στο Β. Αιγαίο δείγμα ότι κάποιος σπουδαίος ήταν θαμμένος σε αυτό το νησί. Αυτό μαρτυρούν όλα τα ευρήματα χωρίς ακόμη να μας έχουν αποκαλύψει το όνομά του.

    Ο επισκέπτης θα περπατήσει στα μέρη που περπάτησαν ο Κανάρης, ο Παπανικολής, ο Βαρβάκης και τόσοι άλλοι ήρωες της νεώτερης ιστορίας μας. Θα επισκεφθεί το μοναστήρι της Παναγιάς, την Μαύρη Ράχη που είναι ο τόπος της υπέρτατης θυσίας.

    Με κατοίκους φιλόξενους και ανοιχτόκαρδους, με ντόπια νόστιμα φαγητά, με πολλές όμορφες παραλίες τα Ψαρά σας περιμένουν να περάσετε αξέχαστες όμορφες ήρεμες διακοπές.

 

Η συγκοινωνία είναι πολύ εξυπηρετική.

 

    Το πλοίο «Παναγία Θαλασσινή» της NEL αναχωρεί κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή από το λιμάνι του Λαυρίου στις 17:00 και φθάνει στα Ψαρά στις 22:00 και κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή αναχωρεί από τα Ψαρά στις 16:00 και φθάνει στο λιμάνι του Λαυρίου στις 21:00.

 

    Έτσι, μπορεί ο επισκέπτης να έλθει ακόμη και για Σαββατοκύριακο στον όμορφο αυτό τόπο και μάλιστα με ειδική τιμή εισιτηρίου που προσφέρει  η πλοιοκτήτρια εταιρία.

 

Ιστορικά στοιχεία

Τα Ψαρά της αρχαιολογικής έρευνας

Προϊστορική περίοδος: Βρέθηκαν τάφοι με ψιλόχαλίκι και οι άνθρωποι ήταν θαμμένοι σε εμβρυακή στάση.

Μυκηναϊκή περίοδος: Στη δυτική πλευρά του νησιού, στη θέση Αρχοντίκι, βρέθηκαν και ερευνήθηκαν πενήντα κιβωτιόσχησμοι τάφοι κτισμένοι με σχιστολιθικές πλάκες της περιοχής, κι ένας μεγάλος θολωτός τάφος, συλημένος από την αρχαιότητα. Κάθε τάφος περιείχε περισσότερους από έναν νεκρούς και πλούσια κτερίσματα (αμφορείς, κύλικες, κύπελλα φιαλίδια κ.ά.). Επίσης, έχουν βρεθεί χάλκινα ξίφη, ειδώλια, κοσμήματα, ενώτια, κοσμήματα ενδυμάτων, περιδέραια κ.ά. Όλα αυτά τα ευρήματα καλύπτουν μία περίοδο 200 περίπου χρόνων και γίνεται φανερό ότι στα Ψαρά υπήρχε μια εύρωστη εγκατάσταση ανθρώπων, που θα εξυπηρετούσε το εμπόριο με τις γύρω περιοχές. Όμως μέχρι τώρα δεν έχει εντοπισθεί οικιστική εγκατάσταση ή ακρόπολη.

Γεωμετρική περίοδος (εποχή του Ομήρου): Βρέθηκαν κομμάτια πήλινων αγγείων (όστρακα) στη Μαύρη Ράχη, από τον αρχαιολόγο Σ. Χαριτωνίδη.

Ρωμαϊκοί χρόνοι: Έχουν εντοπιστεί στους πρόποδες της Μαύρης Πάχης κιβωτιόσχημοι τάφοι και σαρκοφάγοι. Επίσης, κομμάτια από αγγεία αυτής της περιόδου βρέθηκαν και σε άλλες τοποθεσίες του νησιού, καθώς και στο νησάκι του Αγίου Νικολάου (Αϊ-Νικολάκι).

Παλαιοχριστιανική εποχή: Έχουν βρεθεί βόρεια του σημερινού λιμανιού τάφοι συλημένοι.

 

Τα Ψαρά του 1821

    Τα Ψαρά τα "άσημα" και τα "ευτελή" των αρχαίων χρόνων τα έμαθε ο κόσμος όλος για τη συμμετοχή τους στον απελευθερωτικό Αγώνα του 1821 και τη μεγάλη προσφορά τους σ' αυτόν. Παλικάρια οι Ψαριανοί είχαν ήδη ξεσηκωθεί και πρίν το '21 (το 1770 στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο), αλλά αναγκάστηκαν με διπλωματικό τρόπο να δηλώσουν υποταγή στους Τούρκους για να γλιτώσουν τα αντίποινα, όταν υπογράφηκε ειρήνη το 1774.

    Όμως τώρα η συνθήκη ειρήνης, γνωστή ως Συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, τους επιτρέπει να ταξιδεύουν και να εμπορεύονται στα μεγάλα λιμάνια της εποχής (Μάλτα, Μασαλία, Οδησό κ.α.) με μεγάλα σκαριά που ναυπηγούσαν οι ίδιοι. Και επειδή οι πειρατές την εποχή εκείνη ρήμαζαν τις θάλασσες, τους επιτρέπεται να εξοπλίζουν τα πλοία τους με πυροβόλα.

    Σιγά-σιγά λοιπόν γίνονται, εκτός από καλοί ναυτικοί, και εμπειροπόλεμοι και η Επανάσταση του 1821 που επρόκειτο να ξεσπάσει, τους βρίσκει μ' έναν αξιόλογο και εξοπλισμένο στόλο. Ήδη από τα Ψαρά ανήκουν στην Φιλική Εταιρεία ο Νικολής Απόστόλης (έφορος) και ο Δημήτρης Μαμούνης. Στη συνέχεια μπαίνουν και άλλοι...

Η Επανάσταση ξεσπά! Κάθε μέρος της υποδουλωμένης Ελλάδας ξεσηκώνεται και την ημέρα του Πάσχα, 10 Απριλίου του 1821, φτάνει από τις Σπέτσες ένα καράβι με γαλάζια σημαία, για να δώσει την είδηση του Σηκωμού στους Ψαριανούς. "Χριστός Ανέστη" έλεγες εκείνη τη μέρα στα Ψαρά και σ' απαντούσαν "Η Ελλάς Ανέστη!"...

    Έτσι, απ' αυτή την στιγμή οι Ψαριανοί πήραν μέρος στην Επανάσταση και τήρησαν τον όρκο τους μέχρι τέλους. Η συμμετοχή τους στον Αγώνα ξεκίνησε με λιτανεία στον Άγιο Νικόλαο. Ύψωσαν και την Ψαριανή σημαία της Επανάστασης στο Δημογεροντικό Κατάστημα, αυτή που βλέπουμε και σήμερα ακόμα στα Ψαρά, και με ναύαρχο τον Νικόλαο Απόστόλη και αφού η Δημογεροντία τους συμβούλεψε να φέρονται με φιλανθρωπία στους αιχμαλώτους, ξεκίνησε ο στόλος για τον Αγώνα της Λευτεριάς. Κατάλαβαν, όμως, πως ο στόλος αυτός δεν μπορούσε να "αντιβγεί" στο στόλο του Σουλτάνου Μαχμούτ. Χρειάζονταν κάτι άλλο. Και αυτό το "άλλο" ήρθε με τη μορφή ... μπουρλότων!

    Με τα μπουρλότα οι Ψαριανοί έδειξαν την τόλμη και την αυτοθυσία τους και βοήθησαν απόφασιστικά στην απελευθέρωση της σκλαβωμένης Ελλάδας! Είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο, τα κατορθώματά τους φάνταζαν μυθικά, με πρώτο και καλύτερο την ανατίναξη της τούρκικης ναυαρχίδας έξω από το λιμάνι της Χίου, από τον Κωνσταντίνο Κανάρη...

 

Η Καταστροφή των Ψαρών

    Τα Ψαρά στην Επανάσταση του 1821 υπήρξαν ένα τεράστιο εμπόδιο στα σχέδια της Πύλης. Η θέση τους στο κέντρο του Αιγαίου που εμπόδιζε τις μετακινήσεις του Τούρκικου στόλου, η δράση των Ψαριανών σε βάρος των Τούρκων και περισσότερο η ανατίναξη της Τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη, εξόργισαν τον Σουλτάνο. Απόφάσισε λοιπόν την καταστροφή του νησιού, το "σβήσιμό του από το χάρτη"... Την επιχείρηση ανέθεσε στον έμπιστό του ναύαρχο, Χορσέφ Πασά.

    Οι Ψαριανοί είχαν πληροφορίες για τα σχέδια αυτά και προσπάθησαν να προφυλαχτούν οχυρώνοντας το νησί στο νότιο και δυτικό μέρος, που οι ακτές βοηθούσαν τις απόβάσεις. Η σκέψη για κατασκευή τείχους συζητήθηκε αλλά απόρρίφτηκε. Φρόντισαν για την οργάνωση και τον εξοπλισμό του στρατού που τον απότελούσαν 1.300 Ψαριανοί, 1.027 μισθοφόροι από διάφορα μέρη της Ελλάδας και 700 πάροικοι.

    Οι μισθοφόροι είχαν τον φόβο μήπως σε περίπτωση νίκης των τούρκων οι Ψαριανοί φύγουν με τα καράβια και τους εγκαταλείψουν στην τύχη τους, και απαιτούσαν η μάχη να δοθεί στη στεριά. Οι Ψαριανοί συμφώνησαν και μάλιστα για να τους καθησυχάσουν έβγαλαν τα πηδάλια από τα πλοία και κράτησαν σε ενέργεια μόνο εννέα πυρπολικά!

    Τα Ψαρά λοιπόν βρίσκονταν σε ετοιμότητα πολέμου όταν ο Σουλτάνος προτείνει στους κατοίκους να εγκαταλείψουν το νησί και να το παραδώσουν, με την υπόσχεση να μη χυθεί αίμα. Οι Ψαριανοί αρνούνται και ζητούν τη βοήθεια του Ελληνικού στόλου, ο οποίος όμως δεν έρχεται αμέσως... Όταν φτάνει ύστερα από λίγες μέρες το νησί έχει καταστραφεί...

    Όλη η τραγικότητα των δραματικών εκείνων γεγονότων περικλείεται στους δύο στίχους του δημοτικού τραγουδιού...

 

"Φωτιά στην Κοκκινόπουντα, φωτιά στο Δασκαλιό

φωτιά και στο Παλιόκαστρο, φωτιά και στο Φτελιό".

 

Απελευθέρωση

    Από τα 1862 περίπου, σιγά-σιγά οι παλιοί Ψαριανοί άρχισαν να επιστρέφουν. Το νησί ξαναγκαλιάζει τους νοσταλγούς αυτούς που γύρισαν! Μα συνεχίζουν να ζουν υποδουλωμένοι και απόμονωμένοι...

    Και μέσα στην απόμόνωσή τους, ούτε την κήρυξη του Βαλκανικού πολέμου καλά-καλά δεν είχαν πάρει είδηση κι ένα πρωί βλέπουν ένα καράβι με τη γαλανόλευκη να πλέει στα νερά τους...!

    Οι Τούρκοι στρατιώτες αρπάζουν τα όπλα στρέφοντάς τα κατά των Ψαριανών και κατά του πλοίου. Το πολεμικό αναγκάζεται να απαντήσει με κανονιοβολισμό. Το απότέλεσμα, τρεις τούρκοι στρατιώτες νεκροί, μαζί και ο Τούρκος Διοικητής, Μουντούρης. Οι υπόλοιποι το 'σκασαν προς τα βουνά και αργότερα παραδόθηκαν.

 

21η Οκτωβρίου 1912.

 

Και τα Ψαρά, το ηρωικό και αιματοβαμμένο νησί επιτέλους ελεύθερο!

 

    Ογδόντα οκτώ χρόνια μετά την τραγωδία της Καταστροφής, και οι συμπτώσεις είναι απίστευτες: Αντώνιος Βρατσάνος λεγόταν ο κυβερνήτης του πολεμικού που ελευθέρωσε τα Ψαρά! Απόγονος του Αντώνιου Βρατσάνου, του τελευταίου προέδρου της Ψαριανής Βουλής που ανατίναξε την πυριτιδαπόθήκη στη Μαύρη Ράχη όταν η αντίσταση πια ήταν αδύνατη! Και το όνομα του πολεμικού ΙΕΡΑΞ - γεράκι δηλαδή - λες και επαληθευόταν η επαναστατική Ψαριανή σημαία όπου ένα πουλί δαγκάνει τη γλώσσα του φιδιού! Τη γλώσσα του εχθρού! Γιατί όλοι το ξέρουν, στα Ψαρά φίδι δε ζει ποτέ!

 

Μπουρλοτιέρηδες των Ψαρών

    Στην προκυμαία των Ψαρών βρίσκεται ένα απλό μνημείο για όλους τους ήρωες, γνωστούς και αγνώστους, που με αυταπάρνηση και πίστη ρίχτηκαν σύσσωμοι στον Αγώνα για τις θυσίες που απαίτησε η Ελευθερία...Να τους αναφέρει κανείς όλους δεν μπορεί, ούτε και θα μπορέσει ποτέ να μιλήσει με επάρκεια για τα κατορθώματά τους...Ακόμα κι αυτό αν προσπαθήσει, υπάρχουν ανώνυμοι, πλήθος ολόκληρο, που η ιστορία δεν προλάβαινε να γράψει τα ονόματα Αγαπόύσηδες, Ανδρεάνες, Αργύρηδες, Γιαννάρηδες, Γιαλούρηδες, Καλημέριδες, Κανάρηδες, Μηλαΐτιδες, Μοναρχίδηδες, Μαμουνήδες, Μανιάτηδες, Σαρρήδες, Φιλίνηδες και άλλοι...και άλλοι...

 

 

Αξιοθέατα

Τα Νησάκια

    Έξι είναι τα νησάκια που υπάρχουν γύρω από τα Ψαρά, συνολικής έκτασης 15 τ.χλμ.:

    Το Κάτω νησάκι του Αγίου Νικολάου, το Δασκαλιό, το Πρασονήσι και τα Νησόπουλα, με μεγαλύτερο τα Αντίψαρα. Εκεί που σύμφωνα με το μύθο κατέφυγαν οι Ψαριανοί όταν τα Ψαρά "γέμισαν φίδια...!". Είναι ακατοίκητα και μόνο δύο εξωκκλήσια υπάρχουν πάνω στα Αντίψαρα, όμως οι ακρογιαλιές τους είναι μοναδικές! Αξίζει να τις επισκεφτεί κανείς με κάποιο πλεούμενο και να χαρεί ένα μπάνιο στα δροσερά και καθάρια νερά του!

    Το Δασκαλιό είναι ένα νησάκι νότια της περιοχής Αρχοντίκι. Υπάρχουν πολλές παραδόσεις για το που οφείλει το όνομά του. Άλλοι λένε πως παλιά υπήρχε σχολείο, όπου είχαν, όμως, τη δυνατότητα να πηγαίνουν απόκλειστικά οι άρχοντες. Λένε μάλιστα πως είχε κτιστεί και δρόμος που το ένωνε με τα Ψαρά για να πηγαίνουν οι μαθητές. Πράγματι, μέσα στη θάλασσα σώζονται υπολείμματα τοίχου κτισμένου με ασβέστη, αλλά το πιθανότερο είναι να ήταν λιμενοβραχίονας για να φυλάγονται εκεί τα πλοία. Λέγεται ακόμα ότι εκεί λειτουργούσε ναυτική σχολή. Τίποτα δεν ξέρουμε σίγουρα. Εκείνο που σίγουρα είναι γνωστό είναι ότι το Δασκαλιό υπήρξε το τελευταίο φρούριο που έπεσε στους Τούρκους, καθώς οι υπερασπιστές του μάχονταν αρκετές μέρες μετά την ανατίναξη του Παλαιοκάστρου.

    Κοντά στο Δασκαλιό βρίσκεται και το Αϊ-Νικολάκι, ή νησάκι του Αγίου Νικολάου, που οφείλει το όνομά του στο εξωκκλήσι του Αγίου. Αιματοβαμμένο κι αυτό το νησάκι, από το 1824...Υπάρχουν ακόμη ίχνη από αίματα στις πλάκες του μικρού ναού...

 

Το Παλαιόκαστρο, η Μαύρη Ράχη των Ψαρών

    Η Μαύρη Ράχη, το «σήμα κατατεθέν» των Ψαρών, βρίσκεται στο νότιο άκρο της χερσονήσου του Παλαιοκάστρου που περικλείει το λιμάνι από τη δυτική του πλευρά.

    Το όνομα Παλαιόκαστρο μας κάνει να υποθέτουμε την ύπαρξη αρχαίου κάστρου στην περιοχή, ίχνη του οποίου, όμως, δεν έχουν βρεθεί.

    Πάνω στο Παλαιόκαστρο βρίσκονται δύο ναοί σε ένα κτίσμα. Ο ένας είναι αφιερωμένος στα γενέθλια του Άι Γιάννη του Προδρόμου (24 Ιουλίου) και ο άλλος στην Αγία Άννα. Σύμφωνα με τον Νικόδημο, μέσα στους ναούς κατασκευάστηκε δεξαμενή και κατά την ανασκαφή βρέθηκαν «αρχαιότητες» και μια άσπρη τετράγωνη πλάκα με γράμματα.

    Κατά την Επανάσταση οι Ψαριανοί τοποθέτησαν κανόνια πάνω στη Μαύρη Ράχη, μάλιστα το μεγαλύτερο το ονόμαζαν «Υψηλάντη» προς τιμή του Αλέξανδρου Υψηλάντη, και έκτισαν κανονιοστάσιο που το ονόμαζαν και «φρούριο». Το κανονιοστάσιο κτίστηκε νότια των ναών, πάνω στο τείχος του περιβόλου τους και μια τρύπα που υπήρχε στο έδαφος χρησιμοποιήθηκε για πυριτιδαπόθήκη.

    Η Μαύρη Ράχη έμεινε στην ιστορία για την αντίσταση των 120 υπερασπιστών της το 1824 και την αυτοθυσία τους με το να ανατιναχτούν, όταν είδαν ότι ο αγώνας ήταν πια μάταιος...

    Σήμερα, μερικά τείχη και ένας βράχος στη θέση της πυριτιδαπόθήκης μένουν από το παρελθόν αυτό και ένα λιτό μνημείο προς τιμήν εκείνων των ηρώων που την υπερασπίστηκαν... Η θέα από κει πάνω είναι μαγευτική. Στέκεσαι κι αγναντεύεις όλο τον οικισμό, το λιμάνι και μετράς τα ξωκκλήσια που βρίσκονται σκορπισμένα παντού στο νησί!

 

Ο Άγιος Νικόλαος

    Ο ναός του Αγίου Νικολάου, ένα «σπίτι» μεγαλόπρεπο για τον προστάτη των Ναυτικών, άρχιζε να κτίζεται από το 1785. Χρόνια της μαύρης σκλαβιάς , αλλά και χρόνια που η ναυτιλία των Ψαρών, άρχιζε να αναπτύσσεται. Κουβαλούσαν οι Ψαριανοί τα μάρμαρα από τα Θυμιανά της Χίου, από νησιά του Αιγαίου, αλλά και από πιό μακριά: από τη Μάλτα και τη Μασσαλία! Κουβαλούσαν και οι Ψαριανές τα κεράσματα στους εργάτες μέσα στα πιο όμορφα πιάτα που είχαν στο νοικοκυριό τους. Κι όταν τελείωσε το χτίσιμο τα πήραν οι εργάτες και τα εντείχισαν στο εξωτερικό του ναού και μένουν μέχρι σήμερα μαρτυρία της ευλάβειας και της προσφοράς...!

    Το μήκος του ναού είναι 28 μέτρα, 14 το πλάτος και φτάνει μέχρι τα 24 μέτρα ύψος.Για το φωτισμό του είχαν σχεδιαστεί 67 παράθυρα και 8 πόρτες. Σήμερα υπάρχουν 51 και 7 αντίστοιχα. Είναι ναός τρισυπόστατος, ανακάτεμα Βασιλικής μετά τρούλου με μαρμάρινο τέμπλο, με κολώνες που καταλήγουν σε χρυσό στεφάνι πριν αρχίσει το κιονόκρανο. Το κωδωνοστάσιο (καμπαναριό) αντικατέστησε το παλιό που γκρεμίστηκε. Τα σκεύη του ναού, όλα τα αφιερώματα μεγάλης αξίας, όπως και τα ιερά σκεύη που είχε δωρίσει ο Βαρβάκης, κρυστάλλινοι πολυέλαιοι, καντήλια αργυρά και επίχρυσα, εικόνες από καθαρό ασήμι, όλα λεηλατήθηκαν στην Καταστροφή του νησιού το 1824. Από αυτά, μόνο το ιερό ευαγγέλιο σώζεται σήμερα.

    Τη χρονιά που γεννήθηκε ο Κανάρης (1793), χρονολογία σημαδιακή, ολοκληρώθηκε ο ναός. Καταστράφηκε το 1824 και ανακαινίστηκε το 1863, όταν μετά την Καταστροφή οι Ψαριανοί άρχισαν να ξαναμαζεύονται στο νησί τους. Αξίζει ν' ανεβεί κανείς τα 60 σκαλοπάτια και να επισκεφτεί την εκκλησία που προσκύνησε ο Κανάρης πριν να ξεκινήσει για το μεγάλο του κατόρθωμα.

 

Το μοναστήρι της Παναγιάς

    Στο Μοναστήρι της Παναγιάς, αφιερωμένο στην Κοίμησή Της, είναι τυχερός όποιος βρεθεί ένα δειλινό του καλοκαιριού. Όλο το Αιγαίο μπροστά του! Βλέπει τη Σκύρο και μπορεί να διακρίνει και τ' Άγιο Όρος, αν ο καιρός είναι καλός. Παραδίπλα η Λέσβος και δεξιά η «Μέλαινα Άκρη» της Χίου, το ιστορικό Μελανιός. Το μοναστήρι βρίσκεται βόρεια, περίπου 9χλμ.από την πόλη.

    Η ιστορία της μονής δεν είναι γνωστή με ακρίβεια. Υπολογίζεται ότι χτίστηκε το 1780 σε θέση που προηγουμένως υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι. Ο αρχιτέκτονας του ναού ήταν Ρουμελιώτης και τον έκτισε όμοιο με τους ναούς του Αγίου Όρους. Σιγά-σιγά μεγάλωνε με τις προσθήκες κελιών. Και εδώ έφερναν οι Ψαριανοί μάρμαρα από μακριά. Μάλιστα, για να μεταφέρουν μαρμάρινες κολώνες από την παραλία μέχρι την θέση του μοναστηριού, οι Ψαριανοί τις έδεναν με τα σχοινιά του πλοίου στα οποία είχαν δέσει τις άγκυρες στην άλλη άκρη. Στερέωναν τις άγκυρες σε κάποιο μέρος στη στεριά και έσερναν τις κολώνες μέχρι εκεί. Μετατόπιζαν στη συνέχεια τις άγκυρες και ξανατραβούσαν τις κολώνες. Το σημείο που έβγαλαν τα μάρμαρα οι Ψαριανοί, μέχρι σήμερα, το λένε Κολώνες. Υπάρχει βέβαια και η παράδοση ότι ο ναός θα χτίζονταν ακόμη πιο μεγαλόπρεπος. Αλλά ένα πλοίο Ψαριανό που έρχονταν με μάρμαρα για την Παναγιά, λόγω της θαλασσοταραχής βούλιαξε εκεί, βόρεια κοντά στην παραλία, μαζί με την πραμάτεια του. Κι όταν η θάλασσα είναι γαλήνια μπορεί να δει κανείς στο βυθό της ν' ασπρίζουν τα μάρμαρα. Το μοναστήρι περιτριγυριζόνταν από περιβολάκια, πηγάδια και πράσινο. Μια αληθινή όαση στη γυμνή Ψαριανή γη. Στην καταστροφή του νησιού, οι Τούρκοι έβαλαν φωτιά για να το καταστρέψουν και να το λεηλατήσουν. Όμως το μοναστήρι γλίτωσε προσωρινά χάρη στα μελίσσια που πέταξαν οι καλόγεροι στον εχθρό.

    Στη βιβλιοθήκη της μονής σώζονται σπάνια χειρόγραφα και ιερατικά βιβλία τυπωμένα στη Βενετία και τη Μόσχα. Υπήρχε και μια εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με την υπογραφή του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο). Οι Ψαριανοί που γλίτωσαν στην Καταστροφή, θέλοντας να την περισώσουν, την μετέφεραν στη Σύρο, όπου υπάρχει μέχρι σήμερα, στον ναό της Κοίμησης ή Παναγία των Ψαριανών.

    Στη χάρη Της, το Δεκαπενταύγουστο, πολλοί πιστοί περνάνε όλη τη νηστεία εκεί, ενώ υπάρχει και το έθιμο της μεταφοράς της εικόνας της Κοίμησης από την Παναγία στο ναό της Μεταμόρφωσης την 1η Αυγούστου.

    Μετόχια της Μονής είναι: του Αγίου Ευθυμίου μέσα στον οικισμό, της Ζωοδόχου Πηγής, της Αγίας Τριάδος στον Ξερόκαμπο και της Παναγίας της Βατούσαινας στο Βάτο, όλα τα κτίσματα του 18ου αιώνα.

 

 

Παραλίες

 

 

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ » ΟΤΑ - ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ » ΔΗΜΟΙ


id: 35046

URL URL: https://www.wiw.gr:443/greek/psara_municipality_of_psara/
ΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.